Historia pałacu

Pierwszym źródłowo potwierdzonym właścicielem majątku Miennice był pod koniec XV w. Kaspar von Norau. Brak informacji o istnieniu dworu w tym czasie.

Do 1559 r. dobra w Miennicach przeszły na własność braci von Tarnau. W 1559 r. panna von Tarnau wyszła za Baltazara von Guttin, który stał się właścicielem majątku do 1592 r. Kolejnym właścicielem Miennic został Hans Fabian von Kottwitz, ożeniony z córką Baltazara von Guttin. Za jego czasów Miennice przeżywały okres rozwoju: w 1598 r. zbudowano młyn, a także prawdopodobne jest, że najwcześniejsza faza budowy pałacu pochodzi z tego okresu. Świadczyć może o tym zachowane sklepienie kolebkowe z lunetami w północno-wschodnim narożu parteru.

Na przełomie XVII i XVIII w. pałac w Miennicach często gościł króla polskiego Augusta II Mocnego, który zatrzymywał się tutaj w drodze z Saksonii do Warszawy. Miennicki dwór należał wówczas do Zygmunta von Koschembar (Koschenbahr). Po 1720 r. pałac, będący już własnością Karola Fryderyka Paczyńskiego, gruntownie przebudowano, nadając mu styl barokowy.

Z tej fazy przebudowy zachował się kominek z kartuszem w hallu. Miennice w rękach rodziny Paczyńskich pozostawały do 1754 r. Natomiast pod koniec XVIII w. przeszły na własność rodziny von Prittwitz i pozostawały w jej posiadaniu aż do 1938 r.

W 1794 r. majątek Miennice zakupiła Joanna Helena von Tschammer (z domu Prittwitz), a następnie prawo pierwokupu otrzymali jej bracia. W latach 60. XIX w. pałac został przebudowany, uzyskując formę klasycyzującą. Ogród, z licznymi ciekami wodnymi i urozmaiconym ukształtowaniem terenu, został zaprojektowany przez von Salischa.

W 1938 r. nastąpiła konfiskata majątku na rzecz III Rzeszy; podczas wojny pozostawał on pod tymczasową opieką leśniczego Roberta Kocha (związanego z rodziną von Prittwitz).

Po 1945 r. pałac w Miennicach wraz z otaczającymi gruntami uległ nacjonalizacji, a z czasem również postępującej destrukcji. Był użytkowany do 1985 r. Obecnie znajduje się w ruinie.

FAZY BUDOWY PAŁACU:

I poł. XVII w. – zachowane sklepienie kolebkowe z lunetami
ok. 1720 r. – właściciel K.F. Paczyński i jego żona z Tenczyńskich; gruntowna przebudowa starego domu na barokowy pałac

lata 60. XIX w. – właściciele: rodzina von Prittwitz
- zlikwidowano mansardowy dach z sygnaturką i zastąpiono go czterospadowym z facjatkami,
- okna podwyższono, a część zamurowano,
- wprowadzono nowy podział wnętrz,
- na parterze w hallu dodano arkadowy prześwit na klatkę schodową, wsparty na kolumnach toskańskich,
- główne wejście zaakcentowano portykiem w stylu neoklasycystycznym.