Historia
Początki wsi Ligota (Elgot) sięgają prawdopodobnie XIII wieku i związanej z tym okresem lokacji. Pierwsza potwierdzona wzmianka pochodzi z 1454 roku i dotyczy nabycia czynszów we wsi przez cysterki z Trzebnicy.
Dzieje majątku ziemskiego były burzliwe i wiązały się z częstymi zmianami właścicieli. Pierwszym znanym był Kasper von Frobelowitz (Fruzki) w latach 1545-1568. Włości pozostawały w rękach jego rodu przez kolejne dekady (Sigmunt w 1567 r., Hans w 1614 r.). W późniejszych latach dobra przechodziły na własność rodzin: Zygmunta Kökritza (1693), von Framhenberg (1720-1743), Mayer (1765, 1771), Görne, Karla Wilhelma Moritza von Pritwitza (1780) i Barona von Richterhofen (1844).
W 1888 roku jako właściciel wymieniany jest Richard Pförtner von der Hölle, którego majętność liczyła 406 ha ziemi i obejmowała browar oraz cegielnię. Około 1898 roku majątek nabyła hrabina Agnes von Pourtalès (z domu hrabina von Wylich und Lottum); to prawdopodobnie za jej sprawą wzniesiono istniejący do dziś neobarokowy pałac. W 1937 roku właścicielem był już baron Arnulf von Gillern.
W lutym 1945 roku majątek został zajęty przez Armię Czerwoną, a następnie upaństwowiony przez władze polskie. W czasach PRL-u pałac zaadaptowano na wielorodzinny budynek mieszkalny dla pracowników Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Po likwidacji PGR-u przeszedł on na własność Skarbu Państwa i był zarządzany przez Agencję Własności Rolnej.
Bez szczegółowych badań architektonicznych trudno precyzyjnie określić chronologię budowli. W jej murach mogą kryć się pozostałości renesansowej siedziby rodu Frobelowitzów, która mogła zostać rozbudowana w XVIII wieku, a następnie rozebrana i zastąpiona obecną rezydencją około 1890 roku.
Styl architektoniczny: neobarokowy.
W okolicy warto zwiedzić:
