Pałac Potockich w Radzyniu Podlaskim

Radzyń Podlaski, miasto o XV-wiecznym rodowodzie, przez wieki zmagało się z najazdami ze względu na swoje przygraniczne położenie. W połowie XVI wieku jego dzierżawcami została wpływowa rodzina Mniszchów. Kluczowy okres w historii miasta rozpoczął się w 1741 roku, kiedy to przeszło na własność rodu Potockich, którzy władali nim aż do końca stulecia.

To właśnie Eustachemu Potockiemu Radzyń zawdzięcza swoją najcenniejszą perłę – pałac, uznawany za jedną z najwspanialszych rokokowych rezydencji w Polsce.

Historia pałacu Potockich

Historia tej budowli sięga końca XVII wieku, kiedy to starosta Antoni Szczuka wzniósł tu pierwszą, barokową rezydencję o charakterze reprezentacyjno-obronnym. Projektantem tamtego gmachu był ceniony architekt królewski, Augustyn Locci. Prawdziwą transformację obiekt przeszedł w połowie XVIII wieku, gdy Eustachy Potocki zlecił jego gruntowną przebudowę. Zadanie to powierzył wybitnemu architektowi Jakubowi Fontanie, który nadał pałacowi jego obecny, rokokowy kształt. Charakterystyczny układ budowli to wzniesiony na planie podkowy korpus główny z dwoma prostopadłymi skrzydłami.

Niestety, w czasie działań wojennych pałac doszczętnie spłonął. Z pożogi ocalały jedynie fragmenty, w tym główna klatka schodowa oraz cenne rzeźby zdobiące elewację. Po wojnie zabytek został odbudowany i przeznaczony na cele publiczne, stając się siedzibą lokalnych urzędów. W dawnej, rokokowej oranżerii, malowniczo położonej w otaczającym pałac parku, dziś mieści się galeria sztuki.