Gotycki zespól katedralny we Fromborku

We Fromborku znajduje się XIV-wieczny gotycki zespół katedralno-obronny, który służył jako siedziba biskupów warmińskich. W jego skład wchodzą między innymi: katedra, wieża bramna, mury obronne z gankami, wieża Kopernika, wieża Radziejowskiego, pałac biskupi oraz baszta Ferbera.

Historia

Warowny kompleks we Fromborku został wzniesiony w połowie XIV wieku z inicjatywy biskupów warmińskich, którzy przenieśli tu swoją siedzibę z Ornety. Pierwszą i najważniejszą budowlą była katedra ufundowana przez biskupa Henryka II Wogenapa. W 1414 roku „zamek katedralny” został splądrowany przez wojska polsko-litewskie, co doprowadziło do wzmocnienia fortyfikacji – wzniesiono wówczas bramę z dwiema basztami oraz wielką basteję. W 1478 roku biskup Mikołaj Tungen wzniecił bunt, którego celem było odłączenie Warmii od Polski; miasto wraz z zespołem katedralnym zostały zdobyte przez wojska Jana Żeleńskiego. Na początku XVI wieku kompleks rozbudowano: powiększono pałac biskupi, dobudowano basztę Ferbera oraz barbakan. Poważnych zniszczeń dokonały szwedzkie najazdy w latach 1626 i 1655. Odbudowę podjęto w 1666 roku z inicjatywy biskupa Jana Stefana Wydżgi, a kontynuował ją Michał Radziejowski. W połowie XVIII wieku pałac biskupi przebudowano w stylu barokowym. W 1945 roku obiekt został poważnie zniszczony przez wojska radzieckie, jednak szybko go odbudowano i już w 1948 roku udostępniono zwiedzającym.

Ciekawostki

W latach 1510-1543 funkcję kanonika katedralnego pełnił tu Mikołaj Kopernik. To właśnie we Fromborku astronom napisał swoje przełomowe dzieło „O obrotach sfer niebieskich”. W 1703 roku Szwedzi wywieźli z Fromborka wszystkie pamiątki związane z Kopernikiem, kolekcję sztuki sakralnej oraz bogaty księgozbiór. W 1780 roku król Stanisław August Poniatowski podjął bezskuteczne starania dyplomatyczne, aby odzyskać te narodowe pamiątki.