Gotycki zamek książąt pomorskich w Darłowie

Gotycki zamek książąt pomorskich z XIV wieku to imponująca warownia, której kompleks obejmuje wieżę bramną z przylegającym do niej domem książęcym z basztą, łącznik ze wspaniałym skrzydłem wschodnim, budynek bramny oraz potężne mury obwodowe. Ta architektoniczna perła stanowi jeden z najcenniejszych zabytków Pomorza Zachodniego.

Historia

Budowę zamku w Darłowie zainicjował książę Bogusław V w drugiej połowie XIV wieku. Po jego śmierci w 1377 roku prace budowlane kontynuował pod nadzorem Warcisława VII. W latach 1443-1459 książę słupski Eryk I wzbogacił warownię o nowe skrzydło oraz drugą linię murów obwodowych. W okresie 1474-1483 na zamku rezydowała księżna Zofia, małżonka Eryka II Pomorskiego. Około 1480 roku założenie zostało znacząco rozbudowane dzięki Bogusławowi X. W latach 1493-1497 warownia należała do jego żony Anny, córki Kazimierza Jagiellończyka.

Gotycki charakter zamku został przekształcony w stylu renesansowym w 1538 roku za sprawą księcia Barnima IX Pobożnego. Po śmierci Bogusława XIV zamek stał się uposażeniem wdowy Elżbiety Szlezwickiej. W 1654 roku warownia przeszła w ręce Brandenburczyków. Dwa pożary w latach 1679 i 1680 poważnie zniszczyły zamek. Opuszczone i zrujnowane założenie służyło do końca XIX wieku jako magazyn soli, szpital wojskowy, siedziba sądu oraz więzienie. W latach 1929-1935 zamek został wyremontowany i przekształcony w muzeum. II wojna światowa nie spowodowała większych zniszczeń zabytku, który powrócił do funkcji muzealnych. Do 1988 roku przeprowadzono kompleksowe prace renowacyjne, przywracając budowli jej gotycki charakter.

Ciekawostki

W 1372 roku na zamku odbył się zjazd książąt zachodniopomorskich, podczas którego dokonano podziału księstwa na dzielnicę wołogoską i sławneńsko-słupską. W darłowskiej warowni urodził się w 1382 roku, a także spędził ostatnie lata życia Eryk I – jedyny książę pomorski, który dostąpił zaszczytu królewskich koronacji. Panował jako Eryk III Pomorski w Norwegii (jako Eryk II), Danii (jako Eryk VII) oraz Szwecji (jako Eryk XIII).

W zamkowych murach kryje się niezwykła historia – w Małej Jadalni znajduje się mumia kota, który został zamurowany żywcem w zgodnie z średniowiecznymi wierzeniami, co miało zapewnić pomyślność budowli. Warownia ma także swojego własnego ducha – Białą Damę, utożsamianą z księżną Zofią, która spotykała się w Darłowie ze swoim kochankiem, kanclerzem Janem z Maszewa. To właśnie księżna Zofia wniosła znaczący wkład w pokojowe rozwiązanie konfliktu między swoim mężem Erykiem II a królem Kazimierzem Jagiellończykiem.